Συναυλία στο Περιστέρι (23/11/96)

Συναυλία των Τρυπών στο Περιστέρι - 23 Νοεμβρίου 1996

Οπως είχαμε υποσχεθεί στη σελίδα αυτή υπάρχει ενα πλήρες "ρεπορτάζ" από τη πρόσφατη συναυλία των Τρυπών...

Στις 23 Νοεμβρίου κανονίστηκε τελικά να γίνει η συναυλία των Τρυπών που είχε αναβληθεί λόγω... εκλογών (!) και αφού είχα προμηθευτεί το απαραίτητο "χαρτάκι" (βλέπε φωτο), ήμουνα έτοιμος για άλλη μία "επίθεση" αφού μόνο έτσι μπορούν να χαρακτηριστούν οι συναυλίες αυτές. Το μέρος επιλέχθηκε αυτή τη φορά να είναι το Περιστέρι (έτσι για ποικιλία) και συγκεκριμένα το κλειστό δημοτικό γυμναστήριο Περιστερίου, γήπεδο γνωστό από ποικίλες συναυλίες στο παρελθόν. Ξεκίνησα λοιπόν το βράδυ του Σαββάτου και αφού (μετά από περιπέτειες) έφτασα στο γήπεδο και έπιασα μια καλή θέση κοντά στη σκηνή, περίμενα με σχετική ανυπομονησία (όπως όλοι εξάλλου) την εμφάνιση των Ziggy Was που θα έπαιζαν support. Το γήπεδο (αρκετά μεγάλης χωρητικότητας) είχε σχεδόν γεμίσει παρόλο που τα εισιτήρια δεν είχαν εξαντληθεί όπως προβλεπόταν. Τα λεπτά λοιπόν κυλούσαν και το αρνητικό είναι ότι η ώρα είχε πάει σχεδόν δέκα γεγονός που δημιούργησε δυσαρέσκεια στο κοινό. Τελικά οι Ziggy Was εμφανίστηκαν και πραγματοποίησαν μια αξιόλογη εμφάνιση που άφησε τους περισσότερους ευχαριστημένους. Παίξανε για αρκετή ώρα (περίπου 30-40 λεπτά) και το σετ τους περιλάμβανε διάφορα τραγούδια με σκληρό ροκ ήχο και αγγλικό στίχο. Γενικά ήταν πολύ καλοί και ίσως είναι να γίνει στο μέλλον άλλο ένα συγκρότημα της Θεσσαλονίκης με λαμπρή μουσική πορεία.

Στη συνέχεια και ενώ η ώρα βάδιζε προς τις 11 εμφανίστηκαν οι Τρύπες γεγονός που οδήγησε τον κόσμο σε ζητωκραυγάσματα. Ολα ήταν έτοιμα και η ικανοποίηση του κόσμου ήταν φανερή. Οπως προβλεπόταν η συναυλία ξεκίνησε με τραγούδια από τον καινούριο δίσκο όπως τα "χάρτινο τσίρκο", "κεφάλι γεμάτο χρυσάφι", "να 'μαι πάλι εδώ ζωντανός", "πατρίδα μου είναι εκεί που μίσησα" και "ό,τι σκοτώνεις είναι δικό σου για πάντα". Η ανταπόκριση του κόσμου ήταν πολύ θερμή και πολύ γρήγορα το δημοτικό γυμναστήριο μεταμορφώθηκε σε τρελοκομείο. Ακολούθησαν διάφορα τραγούδια απ' όλο το φάσμα της δισκογραφίας του συγκροτήματος ενώ το κοινό "ούρλιαζε" ζητώντας το στον "παράδεισο" παρ' όλο που ήταν ακόμα πολύ νωρίς όπως είπε ο ίδιος ο Γιάννης Αγγελάκας. Ο κόσμος είχε κυριολεκτικά τρελαθεί, οι κουβάδες με το νερό ρίχνονταν συνεχώς και το συγκρότημα αποφάσισε να ξεκουράσει για λίγο τον κόσμο με μερικές ακουστικές εκδόσεις τραγουδιών από το "κράτα το σώου μαϊμού" και όχι μόνο. Στα ακουστικά αυτά κομμάτια συμμετείχαν και δυο ακόμα μουσικοί απ' τη Θεσσαλονίκη -των οποίων τα ονόματα δεν συγκράτησα- παίζοντας διάφορα κρουστά. Οπως πάντα, τα ακουστικά αυτά κομμάτια ήταν πολύ καλά μ αυτό το τρόπο το συγκρότημα κατάφερε να ξεκουράσει τον κόσμο αλλά συγχρόνως να κρατήσει ζωηρό το ενδιαφέρον του κοινού. Μετά από λίγο το συγκρότημα αποφάσισε ότι ήταν η ώρα για τα πιο «αγαπημένα» στο κοινό τραγούδια γεγονός που ενθουσίασε τον κόσμο. «Δεν χωράς πουθενά», «ταξιδιάρα ψυχή», «στον παράδεισο» και «όλες οι απαντήσεις» ήταν μερικά από αυτά και φαντάζεστε το τι έγινε : ΧΑΜΟΣ. Ο κόσμος έφτασε στο αποκορύφωμα του παραληρισμού, απόλυτα ικανοποιημένος από την φανταστική εμφάνιση των Τρυπών που απέδειξε για ακόμη μια φορά ότι μπορεί να παίζει καλά Live παρά τους διάφορους ανεγκέφαλους (βλ. Λυκαβηττό) που εκδηλώνουν την ηλιθιότητά τους στις εκάστοτε συναυλίες.

Ετσι φτάνουμε κατά τις δωδεκάμισι και το συγκρότημα αποχαιρετά τον κόσμο που φωνάζει ζητώντας να ξαναβγούν. Τελικά οι Τρύπες μας κάνουν το χατίρι (πάντα έτσι γίνεται) ξαναβγαίνοντας και παίζοντας ακόμα μερικά τραγούδια όπως «τα κανονικά παιδιά» και «ερωτευμένοι σχιζοφρενείς». Τέλος η συναυλία κλείνει οριστικά (παρά τα συνθήματα του κοινού) με το «θα ανατέλλω» που αξίζει να σημειωθεί ότι είχε ξαναπαιχτεί προηγουμένως !! Ετσι φτάνουμε στην αποκορύφωση της συναυλίας καθώς ο κόσμος τραγουδάει μαζί με τον Γ. Αγγελάκα το πραγματικά υπέροχο αυτό τραγούδι και στη συνέχεια αποχωρεί απόλυτα ικανοποιημένος από τη συναυλία. Ενα πραγματικό πάρτυ...

	Πίσω στις Συναυλίες / Νέα
	Επιστροφή στα περιεχόμενα